مهم ترین ترکیب بور، بوراکس است که از قرون وسطی در لعاب های سفال استفاده می شده است. ذخایر بوراکس ابتدا در تبت یافت شد و بوراکس توسط اعراب به اروپا آورده شد که هنوز هم در صنعت سرامیک اهمیت دارد. دانه های بوراکس زمانی به عنوان یک معرف در تشخیص عناصر استفاده می شد. همچنین در تولید شیشه بوروسیلیکات که ضریب شکست بالایی دارد و برای ساخت عدسی مناسب است.
از دیگر کاربردهای بوراکس می توان به آغشته کردن منسوجات و چوب برای مقاوم کردن آنها در برابر آتش اشاره کرد و همچنین به عنوان نرم کننده آب برای لباسشویی و به عنوان یک شار در لحیم کاری (انحلال اکسیدها) نیز استفاده می شود. بوراکس یک باز ضعیف است که در محلول های بافر و توسعه دهندگان عکاسی استفاده می شود.
از آنجایی که بور در چرخه کلسیم گیاهان مهم است، بوراکس یا اسید بوریک اغلب به عنوان کود به خاک هایی که کمبود بور دارند بور اضافه می شود. اسید بوریک از اثر اسیدهای قوی بر روی بوراکس به دست می آید و به عنوان یک ضد عفونی کننده ملایم استفاده می شود. اگرچه سمیت آن کم است، اما کاملاً بی ضرر نیست. کاربرد بوراکس به عنوان نگهدارنده مواد غذایی در بسیاری از کشورها ممنوع است.
فهرست
کاربردهای بوراکس در کشاورزی
به دلیل اثرات مفید مختلفی که بر تولید محصول و همچنین گیاهان دارد، می توان آن را به طور موثر در کشاورزی استفاده کرد. بوراکس یا تترابورات سدیم در واقع یک نمک اسیدی سفید است. اولین بار حدود ۴۰۰۰ سال پیش توسط ایرانیان استخراج شد.
موارد استفاده بوراکس در کشاورزی شامل استفاده از آن به عنوان یک عامل تمیز کننده یا حتی به عنوان یک دافع برای از بین بردن مورچه های مزاحم است. سوء مدیریت خاک، استفاده بیش از حد از کودهای مصنوعی و اسپری های شیمیایی، همگی منجر به ایجاد خاکی می شود که از نظر مواد معدنی و مواد مغذی طبیعی کمبود دارد.
در چنین مواردی، مواد مغذی مانند بور به راحتی دچار کمبود می شوند زیرا به مقدار کمی در خاک وجود دارند. برگ های مرده، کاهش رشد ریشه ها و شادابی ضعیف گیاه از نشانه های کمبود بور در خاک است. بیشتر باغبانان از طریق کودها مواد مغذی را برای گیاهان فراهم می کنند. در میان سایر مواد مغذی، بور نیز به عنوان یک ریزمغذی در کود وجود دارد. کاربرد بوراکس در خاک می تواند کمبود بور را برطرف کند.
نکات مهم هنگام کاربرد بوراکس
هنگام استفاده از بوراکس به عنوان کود خشک باید مراقب باشید. استفاده بیش از حد از بوراکس می تواند اثرات سمی بر خاک باغ شما داشته باشد. اگر از استفاده از بوراکس به عنوان کود خشک راحت نیستید، می توانید کود بوراکس مایع را انتخاب کنید.
گیاهان توانایی جذب مواد مغذی ضروری را از طریق برگ نیز دارند. می توانید از محلول بوراکس بسیار رقیق شده به عنوان محلول پاشی استفاده کنید. به یاد داشته باشید که لازم نیست برگ های گیاه خود را با این محلول خیس کنید. فقط به مقدار کم و یکنواخت اسپری کنید. به خاطر داشته باشید که یک بار استفاده از محلول بوراکس می تواند تا سه سال دوام داشته باشد.
ویژگی های بوراکس
نوع تجاری بوراکس که در بازار وجود دارد تا حدی هیدراته است. هنگامی که این ترکیب با آب تماس پیدا می کند (حلالیت بوراکس با افزایش دما افزایش می یابد)، واکنش ایجاد شده منجر به آزاد شدن مقادیر ناچیزی پراکسید هیدروژن می شود. در حال حاضر پراکسید هیدروژن، همانطور که احتمالا اکثر ما می دانیم، به طور گسترده ای به عنوان یک ضد عفونی کننده برای جلوگیری از بروز هرگونه عفونت بر روی پوست استفاده می شود.
بنابراین این خاصیت بوراکس به تعدادی از محصولات کمک می کند تا از رشد میکروب روی پوست و داخل پوست جلوگیری کنند. همچنین بوراکس موجود در لوازم آرایشی و بهداشتی، به ویژه در لوسیون ها و کرم ها، فاز آبی محصول را نرم می کند و در نتیجه باعث می شود که اجزای متضاد روغن و آب آن به خوبی به یکدیگر متصل شوند.
عمل امولسیون کنندگی بوراکس همچنین به کاهش کشش سطحی اجزای مبتنی بر آب در محصولات آرایشی کمک می کند و به آنها اجازه می دهد به خوبی با موادی مانند موم زنبور عسل و روغن مخلوط شوند و در نتیجه به حفظ محصول برای مدت طولانی تری کمک می کند. بنابراین کاربرد بوراکس در محصولات آرایشی می تواند به عنوان یک نگهدارنده، امولسیفایر، نرم کننده آب، پاک کننده، تعلیق ذرات یا حتی یک عامل بافر کننده بسیار مفید و موثر باشد.